Η βία έχει από καιρό σημειωθεί ότι είναι μια θεμελιώδης πτυχή της ανθρώπινης κατάστασης. Παραδοσιακά, ωστόσο, οι φιλοσοφικές συζητήσεις τείνουν να την προσεγγίζουν μέσα από το πρίσμα του πολέμου ή/και να την περιορίζουν σε φυσικές μορφές. Αυτό άλλαξε στον εικοστό αιώνα, καθώς η φύση και το νόημα της ίδιας της «βίας» έγινε ένα εννοιολογικό πρόβλημα. Καθοδηγούμενη από τον ισχυρισμό ότι το διάσημο δοκίμιο του Walter Benjaminâ του 1921 «Κριτική της βίας» εγκαινίασε αυτή τη στροφή σε μια ρητή αμφισβήτηση της βίας, αυτή η συλλογή συγκεντρώνει μια διεθνή σειρά μελετητών για να ασχοληθεί με το πώς οι μεταγενέστεροι στοχαστές - Agamben, Arendt, Benjamin Butler, Castoriadis, Derrida Fanon, Gramsci, Merleau-Ponty, Sartre και Schmittâ καταπιάστηκαν με το νόημα και τη θέση της βίας. Ο στόχος δεν είναι να μειωθούν αυτές οι πολλαπλές απαντήσεις σε έναν ενικό, αλλά να τονιστούν οι ετερογενείς τρόποι με τους οποίους έχει διερευνηθεί η έννοια και οι πολλαπλές σημασίες της που έχουν προκύψει. Για το σκοπό αυτό, κάθε κεφάλαιο επικεντρώνεται σε μια διαφορετική προσέγγιση ή στοχαστή στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας του εικοστού και εικοστού πρώτου αιώνα, με πολλούς από αυτούς να αντιμετωπίζουν το ζήτημα μέσω της διαμεσολάβησης άλλων θεμάτων και κλάδων, συμπεριλαμβανομένης της βιοπολιτικής, της επιστημολογίας, της ηθικής, του πολιτισμού, του δικαίου, της πολιτικής και της ψυχανάλυσης. Ως εκ τούτου, ο τόμος θα αποτελέσει ανεκτίμητη πηγή για όσους ενδιαφέρονται για την Κριτική Θεωρία, τις Πολιτισμικές Σπουδές, την Ιστορία των Ιδεών, τη Φιλοσοφία, την Πολιτική, την Πολιτική Θεωρία, την Ψυχολογία και την Κοινωνιολογία. . Γλώσσα: Αγγλικά