Η πηκτίνη μήλου χρησιμοποιείται ως φυτικός πηκτωματογόνος παράγοντας για την παρασκευή μαρμελάδων φρούτων και ζελέ. πηκτίνες είναι φυσικοί πολυσακχαρίτες που βρίσκονται στα τοιχώματα των φυτικών κυττάρων. Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα σε 3 παράγοντες: PH (όσο υψηλότερη είναι η οξύτητα, τόσο μεγαλύτερη είναι η πηκτωματοποίηση), ζάχαρη (από 10 έως 80%) και ασβέστιο (παρουσία ιόντων ασβεστίου στο γάλα). Συνιστάται να διασκορπίζετε την πηκτίνη σε κρύο νερό, να την ανακατεύετε πρώτα με τα άλλα ξηρά συστατικά και να ρίχνετε πάνω από το υγρό που θα χρησιμοποιηθεί σιγά-σιγά χρησιμοποιώντας το turmix. Μπορεί επίσης να διασκορπιστεί σε λάδι, σιρόπια ζάχαρης, λικέρ κ.λπ. Αν θέλουμε να το διαλύσουμε καλύτερα, μπορούμε να το θερμάνουμε στους 80-85º C. Το σκληρό νερό απαιτεί περισσότερο χρόνο μαγειρέματος. Η πηκτίνη πηκτίνη λόγω της δράσης του ασβεστίου στα γαλακτοκομικά προϊόντα συμβαίνει κατά τη διάρκεια της ψύξης. Η τελική υφή θα επιτευχθεί μετά από 24 ώρες. Περίπου 3 g πηκτίνης αντιστοιχούν σε ένα φύλλο ζελατίνης Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι η φωτεινότητα και η διαφάνειά του και η ικανότητά του να αντέχει στις διαδικασίες κατάψυξης και απόψυξης. Οι δόσεις του είναι 3% σε κρύο νερό και 6 έως 8% σε ζεστό νερό. Μπορεί να περιέχει ίχνη ξηρών καρπών και σουσαμιού. Φυλάσσετε σε δροσερό μέρος (κάτω από 18ºC), ξηρό, προστατευμένο από το ηλιακό φως και απομονωμένο από το έδαφος.