Η παραγωγή της τίγρης Ι ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1942 στο εργοστάσιο του Henschel und soon στο Κάσελ, αρχικά με ρυθμό 25 το μήνα και κορυφώθηκε τον Απρίλιο του 1944 με 104 το μήνα. 1.355 είχε κατασκευαστεί μέχρι τον Αύγουστο του 1944, όταν σταμάτησε η παραγωγή. Το Tiger i's κορυφώθηκε στο 671 την 1η Ιουλίου 1944. Χρειάστηκε περίπου διπλάσιος χρόνος για να κατασκευαστεί μια τίγρη Ι από ένα άλλο γερμανικό τανκ της περιόδου. Όταν η βελτιωμένη τίγρη ΙΙ άρχισε την παραγωγή τον Ιανουάριο του 1944, η τίγρη Ι σύντομα καταργήθηκε σταδιακά. Θέλοντας να κάνει χρήση του ισχυρού νέου όπλου, ο Χίτλερ διέταξε το όχημα να τεθεί σε υπηρεσία μήνες νωρίτερα από ό,τι είχε προγραμματιστεί. Μια διμοιρία τεσσάρων τίγρεων ανέλαβε δράση στις 23 Σεπτεμβρίου 1942 κοντά στο Λένινγκραντ. Λειτουργώντας σε βαλτώδες, δασώδες έδαφος, η Κίνησή τους περιοριζόταν σε μεγάλο βαθμό σε δρόμους και ερπύστριες, καθιστώντας την άμυνα εναντίον τους πολύ πιο εύκολη. Πολλά από αυτά τα πρώτα μοντέλα μαστίζονταν από προβλήματα με το κιβώτιο ταχυτήτων, το οποίο είχε δυσκολία στο χειρισμό του μεγάλου βάρους του οχήματος Εάν πιέστηκε πολύ σκληρά. Χρειάστηκε χρόνος για να μάθουν οι οδηγοί πώς να αποφεύγουν την υπερφορολόγηση του κινητήρα και του κιβωτίου ταχυτήτων και πολλοί έσπασαν. Το πιο σημαντικό γεγονός από αυτή τη δέσμευση ήταν ότι μία από τις τίγρεις κόλλησε σε βαλτώδες έδαφος και έπρεπε να εγκαταλειφθεί. Αιχμαλωτίστηκε σε μεγάλο βαθμό άθικτο, επέτρεψε στους Σοβιετικούς να μελετήσουν το σχεδιασμό και να προετοιμάσουν αντίμετρα.